Około 25 km na północny wschód od Budapesztu znajduje się nieco apomniana, a kiedyś ulubiona rezydencja austriackiej cesarzowej
i węgierskiej królowej Elżbiety Bawarskiej.
Pałac powstał w latach 1730-1745 z inicjatywy hrabiego (grafa) Antala Grassalkovicha I. Dlatego również nazywany jest często od jego nazwiska Pałacem Grassalkovicha.
Stworzenie pałacu powierzono pochodzącemu z Salzburga architektowi Andreasowi Mayerhofferowi, który zaprojektował także m.in. grecką cerkiew Zwiastowania w Szentendre. Podobnie jak Pałac Prezydencki w Bratysławie (Bratysława, dzisiejsza stolica Słowacji, to dawny Pressburg/Pozsony – stolica Królestwa Węgierskiego w okresie panowania tureckiego na Węgrzech), pałac w Gödöllő został wybudowany dla hrabiego, aby w ten sposób podkreślić jego zamożność, status społeczny oraz pozycję polityczną.
Grassalkovich (z pochodzenia Chorwat), był przyjacielem oraz jednym
z najbardziej zaufanych ludzi cesarzowej Marii Teresy, dzięki czemu bardzo szybko stał się także jednym z najbardziej wpływowych ludzi swojej epoki.
W 1867r. doszło do zawarcia ugody pomiędzy Austriakami i Węgrami, na mocy której powstały Austro-Węgry. Duży w tym udział miała sama cesarzowa Elżbieta (znana także jako Sissi). Zapewne dlatego Stary pałac Grassalkovichów, którym rok wcześniej ogromnie zainteresowała się cesarzowa, został zakupiony przez państwo węgierskie i przekazany jako prezent koronacyjny nowemu królowi Węgier i jego pięknej małżonce.
Pałac momentalnie stał się ulubioną rezydencją królowej Elżbiety. Sissi chętnie „uciekała” tutaj przed swoją pryncypialną i mało sympatyczną teściową – arcyksiężną Zofią oraz przed sztywnymi konwenansami wiedeńskiego dworu. W Gödöllő mogła z dala od uciążliwego protokołu i dworskiej etykiety, prowadzić bardziej swobodny tryb życia i oddawać się jednej ze swoich największych pasji – jeździe konnej.
Dzisiaj w Pałacu mieści się muzeum, w którym m.in. znajdują się pamiątki po Królowej.
W muzeum oprócz wystawy stałej ukazującej eksponaty z dwóch największych okresów świetności pałacu (za życia rodu Grassalkovichów do 1841 r. a następnie od 1867 do śmierci Sissi w 1898r), możecie Państwo podziwiać także ekspozycję poświęconą „Kulturze jeździeckiej Dworu Królewskiego”, „Bunkier Horthy’ego” oraz zobaczyć multimedialną projekcję 3D ukazującą historię pałacu.
Ponadto w pałacu zaprezentowano również dużą kolekcję zdjęć z okresu powojennego, kiedy to pałac najpierw został przekształcony w obiekt wojskowy, a następnie od 1958r. funkcjonował m.in. jako dom starców.
Od lat ’90-tych XX wieku w pałacu prowadzone są cały czas prace remontowe, dzięki czemu Pałac z roku na rok prezentuje się coraz piękniej i coraz bardziej kusi turystów do odwiedzenia go. W moim odczuciu wizyta w pałacu to punkt obowiązkowy dla wszystkich miłośników rodu Habsburgów i Monarchii Austro-Węgierskiej, a także dla wszystkich entuzjastów sztuki barokowej!
Podziękowania dla Gabriela Strumińskiego za udostępnienie mi części zdjęć, a przede wszystkim za miłe towarzystwo! 🙂